Voor de laatste keer: hallo mensen! Onvoorstelbaar. Het einde van een tien maanden durende reis is nu gekomen. Vandaag stappen we beiden op het vliegtuig en woensdag zijn we weer thuis. Ik heb er ook wel weer zin in, het is fantastisch geweest. Ik had nooit durven dromen dat het zo mooi, overweldigend en vooral gezellig zou zijn.  Eerst terug naar het verhaal;) Op vrijdag 3 augustus kwam Arjan aan. Ik heb hem opgehaald vanaf het vliegveld en we zijn samen naar ons hostel gegaan. Even bijpraten en niet te laat op bed: we gingen de volgende dag de tafelberg beklimmen.  Zaterdag 4 augustus hebben we woord bij daad gevoegd. Een Amerikaans meisje (Sarah) ging met ons mee. Erg gezellig. Via de achterkant naar boven zou het makkelijkst zijn, zeiden ze. Dus met volle tas en goede moet begonnen we de klim. Het was ook erg mooi en we hebben veel gezien. Hoewel het niet mooi weer was, klaarde het toch op toen we uiteindelijk de (rustige) top bereikten. De kabelbaan was namelijk voor onderhoud gesloten. Nadat we onze lunch op de top hadden genuttigd (koekjes) zouden we even naar beneden lopen. Dat even viel zwaar tegen. We gingen aan de voorkant en hadden mooi uitzicht. Helaas was het ook erg stijl en zo zigzagden we naar beneden.  Die avond gingen we met zijn vieren op stap naar de Dublinner. Dat kwam de spierpijn van de volgende dag niet ten goede..  Zondag 5 augustus werd ons gevraagd, terwijl we nog in bed lagen, of we mee wouden naar een typische barbecue. Ja wel, gezellig. Mooi, dan gaan we zo weg. Dat zo bleek nu te zijn. Ze wachten al op ons. Dus wij snel omkleden, opfrissen en de auto in. Het bleek in een township te zijn, erg bijzonder. Ook de sfeer was heel apart. Om 14 uur stonden ze al te dansen. Na een heerlijke maaltijd met perfect vlees (ons ontbijt) gingen we alweer (te) vroeg weg. Later bleek het precies op tijd te zijn, er was na ons vertrek stekerij geweest...  Maandag 6 augustus haalden we onze auto op. Een dikke bak, Chevrolet Spark Lite. We pasten er net met zijn 2en in en ook dit keer ging Sarah mee. Sardientjes in blik.. We gingen direct door, met bagage en al, naar boulder beach. Hier zitten Zuid Afrikaanse pinguïns. Nou, die hebben we gezien. Onvoorstelbaar veel van die schattige, stinkende beestjes. Leukste was nog dat een pinguïn ons voorbij liep. Hij was op hetzelfde pad en moest naar boven, wij gingen juist naar onderen. Na wat aarzelingen van beide kanten ging hij toch maar door en liep ons, zonder te groeten, voorbij. Prachtig gezicht.  Nadat we Sarah hadden afgezet gingen we zelf door naar Hermanus, waar je walvissen zou kunnen spotten. Op dinsdag 7 augustus wilden we dan ook graag die dingen gaan spotten. Het weer werkte echter niet echt mee. Eerst waren we nat geregend en toen we onze kleren hadden gedroogd en het later op de middag nog eens probeerden bleek dat ze net waren geweest. We hebben die krengen niet meer gezien.  Woensdag 8 augustus gingen we in onze smurfmobiel door naar een mooi hostel vlakbij Knysna. Het was voornamelijk veel rijden, maar wel met fantastisch uitzicht!  Donderdag 9 augustus gingen we verder naar Stormsriver. Hier vlakbij is de hoogste bungee ter wereld: bloukrans bridge. 216 meter. Ik had in Nieuw Zeeland gezegd dat ik de bungee liever in Zuid Afrika deed. Daar was ie maar 139 meter. Dus nu moest ik ook woord houden. Nadat ik had betaald en Arjan had gebombardeerd als fotograaf (vond ie niet erg) mocht ik naar het bewuste punt toelopen. Het viel me mee moet ik zeggen. Ik zag mensen enorm veel roken en heen en weer lopen. Ook grapjes en dergelijke waren een beetje gemaakt. Ik voelde me wel relaxt. Totdat het zover was (voel de zenuwen nu, op het moment van schrijven, weer terug komen). Ik kreeg de houders om mijn benen en alles werd gecontroleerd. Vervolgens werd ik naar het bewuste punt geleid. God wat eng. Toen was het al snel 3,2,1 JUMP!! Ik dacht nog waar, er is daar niks. Maar toch direct maar gesprongen. Wat een eind en wat een geweldig gevoel (deels van onmacht).  Die middag zijn we in ons hostel ingecheckt en gingen we nog de otter trail doen. Dat is een prachtige wandeling langs de oceaan en uiteindelijk kwamen we bij een grote waterval uit. Heerlijk! Vrijdag 10 augustus gingen we tuben. Dit keer anders dan in Laos (Bier!) of in Nieuw Zeeland (grotten door!). We gingen namelijk op een gewone rivier met de nodige stroom versnellingen. Steenkoud maar wel verschrikkelijk leuk. De warme douche was misschien wel het mooiste moment van de dag... We gingen direct daarna door naar Jeffreys Bay. Een prachtig plekje vlakbij het strand.  We hebben nog lekker even op het strand gelegen. Het viel ons op dat er zomaar een paar palen in het midden van het strand stonden, later hoorden we dat die nog uit de apartheid tijd kwamen, links was voor de zwarten en rechts voor de blanken....  Zaterdag 11 augustus werden we wakker met prachtig weer. Helaas veranderde dat al snel, we hebben het noodzakelijke gedaan(zonnebril voor Arjan kopen) en heerlijk gerelaxed in ons uber vette hostel.  Zondag 12 augustus hadden we een township tour op het programma. Dat kwam er op neer dat wij met zijn tweeën en de gids door de stromende regen een wandeling zouden maken. Met name onze gids was hier niet voor te porren. Hij was dan ook blij dat wij een auto hadden. Hij voorin, Julbert rijden en Arjan opgevouwen achterin foto's maken. Daar gingen we in ons koekblikje.  Het blijft toch indrukwekkend om al die armzalige huisjes te zien. Triest. Gelukkig doet de regering er veel aan, maar het kost tijd, aldus de gids.  Op een gegeven moment kwamen we bij de rijke buurt (aangrenzend aan de townships..). Hij zei dat we het wel konden proberen om binnen te komen, onze zwarte gids was hier namelijk nog nooit geweest. Raampje open, vriendelijk lachen en snel links afslaan. De gids was erg in zijn nopjes en wij natuurlijk ook;) Ineens was de regen voorbij en was er geen wolkje in de lucht;) Ook hier was het gezellig en uiteindelijk hebben we hem maar weer afgezet.  Wij zelf gingen door naar Addo in onze scootmobiel. De volgende dag stond namelijk onze eigen safari op het programma. Olifanten, here we come! Dus maandag 13 augustus vroeg uit de veren. Wij ontbijten en het zonnetje lachte ons tegemoet. We hadden er zin in en de natuur blijkbaar ook... Dus wij met onze veredelde tuk-tuk naar het park rijden, we kregen nog wat tips bij van de poortwachter, en op jacht. Al snel kwamen we een hele kudde waterbuffels tegen, zij kwamen toch wel redelijk snel dichtbij. Prachtige plaatjes uiteraard maar niet heel lang blijven rond hangen. Ook de olifant liet niet snel op zich wachten als mede een hele horde elanden. Tot slot was het de beurt aan de zebra's. Na al deze beesten was het tijd voor lunch en zo konden we met volle maag richting het zuiden waar we leeuwen wouden gaan spotten. Helaas, ondanks een overvloed aan lekkere snackjes voor die beesten (Pumba's, zebra's en overig fast food): geen leeuw te zien. Ook de zwarte neushoorn had een vrije dag vandaag. Ondanks dat was het een prachtig geslaagde dag en we keken hier dan ook tevreden op terug:D Dinsdag 14 augustus gingen we full speed door naar Hogsback. Het plaatsje is gelegen in de bergen (1200 meter hoogte, we hebben erger meegemaakt). Het gerucht gaat dat Tolkien, alweer de Lord of the Rings ja, hier inspiratie zou hebben opgedaan voor zijn boeken. Dat konden wij ons heel goed voorstellen. Wat een omgeving. Wij kregen bijna zelf inspiratie genoeg om een boek te gaan schrijven over een tovenaar en een ring.  Ons hostel had zelfs een (letterlijk) een ligbad met uitzicht over het dal... Heerlijk! Woensdag 15 augustus gingen we een uitgebreide wandeling maken. We hebben de big tree gezien ( meer dan 800 jaar oud en 85 meter hoog), diverse watervallen en een mooi beekje gezien. Geweldig om zo rond te dwalen door de natuur.  Donderdag 16 augustus bracht ons magnetronnetje ons naar Chintsa. Dit is een onbeduidend plaatsje aan de kust maar met een van de mooiste hostels ooit. Al snel kregen we een prachtig huisje met uitzicht op zee "aangesmeerd". Ach, we waren maar 1x op vakantie, toch? Hier hebben we heerlijk genoten van al het goede wat het leven te bieden heeft. Ook vrijdag stond in het teken van relaxen en genieten. Want genieten is toch de basis;) Zaterdag 18 augustus gingen we terug richting Kaapstad. We reden uiteindelijk 12 uren en onze zitmaaier hield zich behoorlijk. De eindbestemming was dit keer Struisbaai. Hier vlakbij is namelijk het zuidelijkste puntje van Afrika te spotten.  Zondag 19 augustus zijn we dus hier naar toe gegaan. Niet veel te zien, maar wel weer leuke foto's! We hadden genoeg tijd dus we besloten, voordat we naar Kaapstad zelf gingen, nog even bij Kaap de goede hoop langs te gaan. Wat een prachtige omgeving is dat zeg. Gelukkig waren we bijna alleen en stonden er heus geen dikke bussen en ontelbaar veel auto's. We waren bijna eenzaam.  Maandag 20 augustus, gister dus, gingen we naar het wereldberoemde Robbeneiland. Bijna te laat voor de boot (achteraf ruim op tijd) kwamen we aan. Het weer zat erg mee en we genoten dan ook van dit uurtje op de baai. Op Robbeneiland kregen we eerst een tour met de bus door een inspirerende gids. Er is daar veel ellende geweest en veel hebben daar veel van geleerd.  Vervolgens kregen we een rondleiding door de gevangenis voor politieke vijanden door een voormalig gevangene zelf. Hij heeft daar zelf 12 jaar vast gezeten. Zijn verhalen waren slechter te verstaan maar daarom niet minder erg. Een wijs en verstandig man die inspirerend over kwam.  2 uren en een kwartier later verlieten wij Robbeneiland weer. Vol van indrukken uiteraard.  Verder souvenirs gehaald en al snel was het avond: we gingen uit eten! Nog een biertje met een paar Nederlanders en toen naar bed. Het einde van de laatste dag.  Soms heb je een kans of krijg je die. Heel veel mensen zien vaak 1000 redenen om het niet te doen ("als je naar Laos gaat mag je wel een pistool meenemen", "heb je nog wel werk als je terug komt?", "Ik weet van die en die dat hij er erg ziek geweest en nooit meer de oude is geworden..."). Ik ben juist heel blij dat ik heb doorgezet. En ik niet alleen. Ik vind en vond het prachtig dat Gerda, heit en mem, Redmer en "my little brother" Arjan me kwamen opzoeken en vergezellen tijdens  de reis. Geen moment spijt gehad. In een woord briljant!  Dank voor alle prachtige reacties. Ik en wij hebben ze altijd met veel plezier gelezen.  Oant sjen:D Arjan en Julbert Ps de laatste foto sessie volgt snel;) Teveel foto's voor de iPad...