Dag vrienden! We zijn alweer meer dan twee weken verder. Morgen is de dag dat Julbert 7 maanden onderweg is.. De tijd vliegt voorbij! We hebben alweer heel veel beleefd in de afgelopen 2 weken dus het werd weer hoog tijd voor een verhaal. We beginnen uiteraard met de JUNGLE! Want op donderdag 26 april gingen we richting Lago Agrio. De busreis duurde 8 uren. Leuk detail is dat we onze privé chauffeur in Quito hadden: Ivan. Wij belden hem de laatste tijd als we een taxi nodig hadden. Hij was Engels aan het leren en wij Spaans. Tijdens de ritten hielpen we elkaar wat. Erg leuk! In Lago Agrio was eigenlijk niks te doen. Het is een voormalig olie dorpje. Tegenwoordig verdienen zie hier hun geld met toerisme. Het is namelijk een springplank naar de Jungle. Wij hadden een bescheiden optrekje gevonden voor een nachtje. De volgende dag hoefden, we bij toeval, maar een paar meter naar het verzamelpunt te lopen. Ideaal. Vrijdag 27 april was het dan echt zover: we gingen de jungle in. Na een busrit van circa 2 uren kwamen we bij een opstap punt. Zoals jullie begrijpen hebben ze geen geasfalteerde wegen in de jungle liggen dus ons vervoersmiddel was een gemotoriseerde kano. Na onze lunch vertrokken we daadwerkelijk. De reis naar onze lodge duurde ongeveer 3 uren. We deden het rustig aan omdat we ook nog zoveel mogelijk "wild" wouden spotten. Nou, dat deden we genoeg! De aapjes waren toch wel het leukste en daarnaast nog diverse vogels gezien. Het leuke is dat aapjes ook nieuwsgierig zijn: ze bleven vaak even zitten om terug te kijken. Na een leuke tocht kwamen we bij onze lodge aan. Hoewel we niet echt hoge verwachtingen hadden van het geheel, bleek dit totaal ongegrond. Tuurlijk: we hadden geen WIFI, geen stroom en geen dichte kamer.. Maar dat was ook helemaal niet nodig! We hadden kaarsen en het eten was uitstekend. Drie heerlijke maaltijden per dag, een klamboe en zelfs een warme douche. En dat alles zo ecologisch mogelijk. We konden het niet meer treffen. Op de namiddag gingen we naar de zonsondergang kijken. Daarna konden we even een frisse duik nemen in het meer. In datzelfde meer hebben we trouwens ook nog zoetwater dolfijnen gespot: heel zeldzaam! Leuk detail: ze zwommen ook in de Mekong.. Alleen ze leken niet op elkaar;) Zaterdag 28 april gingen we lokale bevolking bezoeken. Dus eerst weer 2 uren met de kano, onderweg nog een tweetal baby anaconda's gespot en we waren er alweer. Hier gingen we een soort van pannekoeken maken. Eerst een boompje uit de grond getrokken (dit mocht Julbert doen omdat Redmer aangaf "Julbert, Julbert!!"). Van die boom werden de wortels geoogst en we konden ze gaan raspen. Dit taakje nam Redmer dan weer op zich. Uiteindelijk werd het goedje nog droog geperst en als een pannekoek gebakken. Het smaakte nergens naar maar het was wel erg leuk om mee te maken;) We gingen nog snel even bij de bouwerij kijken. Ze waren namelijk een nieuw, cultureel huis aan het maken. Hierbij werd een bepaald goedje gedronken waarvan onze gids al wat teveel van had gehad. Hij werd erg melig en jolig. Wij hebben daar ook nog wat van gehad en wederom was het niet fantastisch maar ook hier gaat het uiteraard om de ervaring! Na een uitgebreid afscheid gingen we, in de stromende regen, door naar de Shaman. Dit was de medicijnman van de lokale bevolking. Na een uitgebreid verhaal was het tijd voor een ritueel omtrent de verdrijving van verkeerde energie. Julbert vond dat Redmer dit wel kon gebruiken en de rest stemde hier mee in (grapje hoor). Dus Redmer werd op professionele manier beblaast, befloten en bekriebelt. Een bijzonder ritueel! Redmer vroeg nog wel even voor de zekerheid of er nog iets mis met hem was. Gelukkig viel dit erg mee. Die avond zijn we een wandeling gaan maken door de jungle. Hier hebben kennis gemaakt met de lokale, kleine huisdieren van de Jungle: diverse spinnen, wandelende takken, apen en beren. Ook weer erg leuk en Henry: onze gids wist er veel over te vertellen. Trouwens Henry verdiend nog wel even een speciaal plekje in dit verhaal. Zoals gewoonlijk zijn Redmer en Julbert domme grappen aan het maken. Vaak ook in het Nederlands. Henry reageerde in de avond van de eerste dag in het Nederlands. Op zich kennen best wel veel buitenlanders tenminste een paar woorden (swaffelen, ook wel een beetje mede door onze eigen inzet). Maar hij kon elke keer antwoord geven op onze vragen! Wat bleek: hij had 1,5 jaar in Nederland gestudeerd, Nederlands om precies te zijn. Hij had destijds een Nederlands "vriendinnetje". Bij navraag kwamen we erachter dat hij diverse vriendinnetjes had gehad en niet alleen in Nederland. We hebben enorm veel lol met hem gehad. Zondag 29 april gingen we een lange wandeling maken door de natuur, circa 3,5 uur. Ook hier hebben we weer veel gezien en geleerd. Onder andere wandelende bomen (echt, ze verplaatsen zichzelf naar het licht en lopen ongeveer 17 centimeter per jaar), verborgen kikkers en bomen die in stand werden gehouden door mieren. Leuk aspect was dat we regelmatig beekjes moesten oversteken over een boomstam of iets dergelijks. Dit had vele natte voeten, ondanks laarzen, tot gevolg. Wij wisten de beentje wel droog te houden... Die middag hoefden we even niks. Henry stelde voor om even te gaan voetballen. "Hier?" "Ja, hier". Dus de chefkok, de assistent kok en een andere gids werden opgetrommeld. Wij voetbalden met twee andere jongens: Joe uit de VS en Pema uit Nederland. De eerste pot zijn we kansloos afgeslacht: 5-1. Het revanche potje werd wel glansrijk gewonnen (2-0). Daarna even afkoelen in de rivier en vervolgens in boot om piranha’s te gaan vissen. Ja echt. We hadden vlees mee en daar gingen we! Redmer was heel dichtbij om een dikke te vangen. Hij had hem al boven water, maar helaas: daar ging hij weer. Julbert was minder gelukkig. Maar goed vissen was ook niet echt zijn ding. Wel kregen we een paar mooie jongens te zien. Na een duik in het water gingen we nog kaaimannen (familie van de alligator) spotten. Ook nog een paar gezien. Erg leuk! Maandag 30 april (koninginnedag, ja dat wordt hier ook gevierd alleen niet echt in de jungle) gingen we eerst een mooi end kano varen. Gewoon, met peddels. Dit was erg leuk aangezien we nu op minder bevaren plekjes kwamen: originele vegetatie was hier nog gewoon. Op de terugweg werden we overvallen door een enorme regenbui. Dus alle camera's werden opgeborgen, druk peddelen en 1 persoon mocht hozen. Onderweg kwamen we weer de nodige bijzondere aapjes tegen. Die bleven nu nog langer zitten aangezien we nu geen ronkende motor achter ons hadden. Super! Die middag gingen we weer proberen om piranha's te vangen: helaas geen vangst. Wel hebben we een aantal hilarische filmpjes gemaakt.. Na onze inmiddels traditionele duik in het water gingen we weer terug naar de lodge voor onze laatste diner daar. Dinsdag 1 mei mochten we onze tassen inpakken en gingen we terug naar Lago Agrio. Zo langzaam als we de vorige keer gingen, zo snel gingen we nu: 1,5 uurtjes naar het dropoff point en 2 uurtjes naar Lago Agrio. We hadden met Henry en Joe nog afgesproken om zaterdag activiteiten te gaan doen in alweer Baños. Abseilen en rotswand klimmen stonden toen op het programma. Woensdag 2 mei was eigenlijk ook gewoon een reisdag: weer terug naar Quito. Hier hebben we weer met diverse mensen afgesproken en onze laatste ladiesnight! Laten we het zo zeggen: we hebben weer van het goede genoten! Donderdag 3 mei gingen we weer door naar Baños. De laatste keer Quito voor ons, we wouden toch echt wel door gaan naar Peru. Die avond hadden we Henry ontmoet met zijn vrienden. Ook de afterparty was erg gezellig. Vrijdag 4 mei: Ecuadoriaanse kater (voor Julbert). Zaterdag 5 mei gingen we de hiervoor beschreven activiteiten doen! Het was echt super! Om 9 uur, naja 9.15 "ben even wat later", werden we opgehaald en gingen we eerst abseilen. We kregen allemaal nieuwe spullen aan en al gauw gingen we die kant op. We gingen de wat avontuurlijkere route doen, maar het was volkomen veilig! Aldus Henry. Eerst moesten we een waterval van de zijkant beklimmen. Na de nodige veiligheidsinstructies konden we beginnen met abseilen. Het lastige is dat we ons zelf verzekerden door het touw achter ons te houden. Gelukkig had Henry voor de eerste waterval toch wel even een extra touwtje aangelegd zodat het niet fout kon gaan. Vervolgens gingen we een eindje lopen en glijden. Nummer 2 kwam er aan. Ook hier weer naar beneden gegaan. Toen besloot Henry een kabelbaan aan te leggen om naar beneden te gaan. Dit deed hij heel snel en vakkundig en al snel konden we naar beneden! Daarna kregen we nog een waterval van 30 meter. Erg spannend, maar uiteindelijk viel het allemaal wel mee. Tot slot kregen we nog een soort glijbaan en we waren klaar: half 2 waren we weer in Baños. "Snel even wat eten jongens" en daarna gingen we rots klimmen. Henry zorgde er eerst voor dat een lijntje was aangelegd naar boven en toen mochten we zelf. Joe ging eerst. Hij ging als een haas naar boven, maar hij had het al eerder gedaan. Daarna mocht Julbert. Met horten en stoten en 1x vallen kwam ook hij boven. Redmer had eerst wat opstart problemen maar ook hij kwam helemaal boven. Toen naar de moeilijkere kant. Henry deed hem even voor: wel te doen. Niet dus. Joe kwam het verst, halverwege. Wij kwamen tot een kwart. Ach een goede eerste keer aldus Henry! Zondag 6 mei gingen we eindelijk weer eens fietsen! Dit keer naar Puyo, ongeveer 60 kilometer verderop. Het was een dynamische rit met zowel veel regen als zonneschijn. Julbert was het fietsen blijkbaar alweer verleerd (of gewoon enorm verzuurd door de dag ervoor) want hij had soms echt moeite om Redmer bij te houden. Uiteindelijk kwamen we toch in een redelijke tijd in Puyo aan. De bus ging helaas pas om half 5 dus we moesten nog even wachten, in de zon dit keer! Wederom een heerlijke dag:D Maandag 7 mei gingen we toch echt weer door. Dit keer naar Riobamba. Hier was eigenlijk niet veel te doen en omdat de treinkaartjes erg duur waren (25 dollar pp) besloten we de volgende dag verder te gaan naar Cuenca met de bus. Maar eerst nog wel even een oude stoomlocomotief en voetballende jongetjes bewonderd. Dat dan weer wel! Dinsdag 8 mei gingen we naar Cuenca, zoals gezegd met de bus. Cuenca is een mooi stadje dat dichtbij een nationaal park Cajas ligt. Woensdag 9 mei stond in het teken van dingen regelen en sightseeing. Ook de ouders zijn weer even op de hoogte gebracht via Skype. Tevens zijn de plannen voor de volgende dag gemaakt. We konden het nationaal park georganiseerd of op eigen houtje bezoeken. Gezien het prijsverschil (georganiseerd: 90 totaal en 10 zelfstandig) was de keuze snel gemaakt. We gingen het zelf wel regelen. Donderdag 10 mei was het dan zover: we gingen naar het nationaal park. Geen idee wat we er van moesten verwachten maar het was werkelijk heel mooi. Een soort van heide landschap maar dan MET bergen. Na een wandeling van circa 3,5 uren waren we moe maar voldaan. Erg mooie foto's weer! Gister gingen we door naar Vilcabamba waar we nu nog zijn. Een heerlijk hostel met zwembad en heerlijk eten. Morgen gaan we door naar Peru. We hebben er zin in! Wederom dank voor alle (prive) berichten. Ze worden gewaardeerd. Groeten, Redmer en Julbert Ps de foto's zijn nog compleet, we werken er aan!