Dag fans, Het is alweer een tijdje geleden dat ik een verhaaltje heb geplaatst. Schande! Er is erg veel gebeurd onderweg en ik moet eerlijk zeggen: het leek wel werk. Maar dat was het natuurlijk niet;)  Redmer is op dit moment onderweg! Hij komt aan in Miami, rond 20 uur nl tijd. Ik ben daar rond kwart voor twaalf vanavond, nl tijd. Ik heb er zin an! Dat betekend dus ook dat dit voorlopig weer het laatste verhaaltje van mezelf is. Vanaf nu: groeten, Redmer en Julbert:D Het verhaal: De derde van maart pakte ik de bus weer uit Wellington vandaan. Ik had in Wellington Robbert ontmoet en die zag ik weer in Taupo. "Taupo?" Zul je denken? "Daar is hij toch al geweest?". Dat klopt. Normaal gesproken kom je daar aan het begin en aan het einde van de trip langs. Maar mijn reisroute was even wat anders, daardoor kwam ik er 2x in korte tijd doorheen. Taupo was weinig veranderd sinds de laatste keer. Met Robbert was het goed en we hebben met een groepje Monopoly gespeeld. Erg leuk om te vertellen dat ik Monopoly bij me heb. Ze geloven het nooit, maar beseffen ook niet direct dat ik het op de Ipad heb staan;) 4 Maart ging ik door naar Matamata (aka Hobbiton)! Hier zijn de eerste 20 minuten van de Lord of the Rings opgenomen. Ook zijn hier recent, in oktober en november, de scenes opgenomen voor de nieuwe film: The Hobbit. Alles was weer in ere hersteld. Erg leuk om voor het huisje van Frodo te staan, even kijken hoe de was erbij hangt van Sam en inzoomen op de lokale kroeg. Enorm veel leuke details en het gaf een onwerkelijk gevoel. Zeker de moeite waard. Detail: hoewel het er wel zo uitzag, was er achter de deuren niets te zien. De "binnen" scenes zijn opgenomen in de studio's in Wellington, jammer he;). 5 maart kwam ik weer aan in Auckland. Ik ontmoette Robbert alweer in de bus en we zijn over de haven van Auckland gelopen. Het was mooi weer en we besloten een duur maar heerlijk biertje te drinken op het terras. Het was een heerlijk moment. S'avonds zagen we, voor de laatste keer, Julie en Sine. Een soort van leaving drink. Erg gezellig en de volgende dag kwam ik er achter dat het toch wel een beetje te gezellig was geweest. We moesten ons om zeven uur alweer melden om naar de Bay of Islands te gaan. Een erg mooi plekje waar ik twee nachten zou slapen. Het leuke van deze trip was dat de groep bestond uit "ervaren" en "beginnende" reizigers. Robbert en ik voelden ons net twee reisleiders. Helaas waren het wel regenachtige dagen dus eigenlijk niet veel uitgespookt.  9 maart was het dan zover. Ik zou doorvliegen naar Los Angeles. Omdat ik mijn ouders op 12 maart in Curacao zou ontmoeten en terug vliegen naar Amsterdam niet echt een optie was, besloot ik mijn reis op te splitsen in de VS. Dit was goedkoper en dan kon ik ook nog een klein beetje van dit land zien. Eenmaal in LA probeerde ik een tour te boeken. Ik had daar maar een dagje (ja ja, om half 8 s'ochtends vertrekken uit Auckland en dan om half 7 s'ochtends in LA landen en dat op dezelfde dag, een bijzondere ervaring). Het was 8 uur en ik belde een organisatie. Zij vertelden me dat ik me om half 9 bij een hotel moest melden, dan zou ik mee kunnen. Dus als een gek gevraagd hoe ik daar kon komen. Uiteindelijk de shuttle gevonden en met samengeknepen billen hopen dat ik op tijd was. 8.35. Te laat dus. Gelukkig wou het hotel de organisatie wel even bellen. Ze pikten me nog even op! Geweldig.  De tour was erg leuk. Ik voelde me een tourist pur sang. Dit houdt in dat we door Beverly Hills en Bel Air zijn gereden (Ja, ik weet waar Nicholas Cage en uhm, vele andere sterren hun huis woont!). Ook de walk of fame bewondert en het leukste was toch wel de letters van HOLLYWOOD. Tot slot gingen we nog naar Universal studios. We werden weer netjes teruggebracht bij het hotel. Ik was behoorlijk moe, maar zeker voldaan. S'avonds vloog ik door naar Miami. Toen ik op 10 maart om 8 uur s'ochtends bij het hostel aankwam kreeg ik de onaangename melding dat ik me pas om 3 uur kon inchecken. Dus een beetje dommelen op het strand (20 meter lopen uit het hostel) bij 30 graden. Ik voelde verschrikkelijk moe, maar ik besefte me ook dat er wel mindere plekken waren om te wachten. Die avond sliep ik 15 uren achter elkaar. Dat doet een mens goed;) Op 11 maart was het een leuke bijkoomdag. Het strand was wederom lekker en ik werd uitgenodigd om even wat te gaan drinken. Dit keer maar eens afgeslagen. Ik wou de fit zijn voor de volgende dag.  12 maart was het dan eindelijk zover. Ik ging naar Curacao! Hier zou ik mijn ouders, na 5 maanden, weer zien. Het leuke was dat we 10 minuten na elkaar zijn geland. Het was een geweldig weerzien. Ze zijn nog niks verandert kan ik jullie vertellen. Naja, bijna niet. Heit wil graag snorkelen alleen zijn snor zit hem wat in de weg. Nu is dit eenvoudig op te lossen door hem af te scheren. Tot onze grote verbazing had hij hem ook daadwerkelijk afgeschoren. Een, op zijn zachtst gezegd, bijzonder gezicht.  13 maart: mijn verjaardag. Ze stonden al om 7uur aan mijn bed te zingen. Ik heb een geweldige verjaardag gehad. Nieuwe kleren, allemaal kaartjes en een sleutelhangerfotolijstje waren de tastbare kado's. Het was mijn mooiste verjaardag ooit! De daarop volgende dagen hebben we heerlijk aan het strand gelegen, enorm veel bijgepraat, mooie anekdotes verteld en natuurlijk heel veel gelachen. Het leek wel vakantie;) Lieve heit en mem: bedankt!  De planning: Vandaag, 21 maart, stappen wij allen weer op het vliegtuig. Redmer en ik blijven tot en met zaterdag in Miami en dan vliegen we door naar Quito, Ecuador. Hier zullen we drie weken, 4 uren per dag, Spaans gaan leren. De eerste week zitten we apart van elkaar in een gastgezin "dan moet je wel".  Daarna zien we wel weer!  Geniet van het mooie weer en tot snel! Groeten, Julbert