“Not all those who wander are lost.” – J. R. R. Tolkien

aangekomen in Auckland...

Hallo volgers!

Hier weer even een verhaaltje uit het verre zuid-oosten. Op dit moment zit ik in Milfords Sound. De weg hiernaar toe is een van de mooisten van de wereld, met de nodige geweldige foto's als gevolg. Waar waren we gebleven? Ja! In Kaiteriteri.

9 februari heb ik mijn laatste verhaaltje geplaatst. 15 minuten nadat ik deze online had gezet werd ik hartelijk begroet door 3 Deense jongens (Michael, Jonathan en Chris) die ik eerder had ontmoet in Christchurch. We besloten naar het strand te gaan waar ik meer mensen uit hun bus ontmoette. Uiteindelijk zouden we een groep vormen van 11 personen. In vogelvlucht: Manuel uit Zwitserland, hij is mijn maatje hier en is uitgeroepen (door de vrouwen) als de knapste man de bus... Dan heb je de drie Deense jongens, nog een Deense jongen Tobias die hier gaat studeren. Ronni is een Fin met droge humor. Sebastiaan komt uit Frankrijk en is inmiddels alweer 1,5 jaar onderweg. Anthony is een hardstyle dj, maar met een klein hartje. Tot slot zijn er de twee blonde Deense (alweer Deens ja) dames Julie en Sine Suhr.
Wij hebben de grootste lol gehad en zijn bij elkaar gebleven tot aan Queenstown.

10 Februari zijn we met de bus naar Westport gegaan. De buschauffeur is erg ondernemend. Hij vroeg ons of we het leuke vonden om op het strand te barbecuen. Dat lieten wij ons geen twee keer zeggen dus wij waren voor. We werden die avond afgezet bij een parkeerplaats en na een prachtige wandeling van circa 2 kilometer, langs de kust, kwamen we aan bij het spektakel. Hij had worst, brood en vissticks geregeld. Het werd een gezellig avond, helaas zonder mooie zonsondergang aangezien het bewolkt was. Aan de westkust regent het circa 200 dagen per jaar. Dat maakt dat alles groen is en dat de bqq zo nu en dan nat werd;) Gelukkig viel het mee, we konden gewoon doorgaan.

Op 11 februari gingen we eerst naar Punakaiki. Dit was de plek van de 'pancakerocks and blow-hole walks'. De rotsen zijn hier zo afgesleten dat het net pannekoeken lijken die op elkaar zijn gestapeld. Daarnaast slaat het zeewater behoorlijk tegen de wanden aan het slaan wat mooi uitgeholde rotsen oplevert. Erg mooi. Hierna hebben we heuse verkleedkleren gekocht voor de feestavond: de P-party. Alles wat met een P begon was geoorloofd: Pirates, princes en dergelijke. Manuel, Sebastiaan en ik gingen als: Winnie de Pooh.
Voordat deze leuke avond los kon barsten gingen we eerst nog even naar het meer: 'lake Mahinapua'. Het valt mij steeds weer op hoe helder het water overal is. De kleine riviertjes in het centrum van Christchurch waren kraak helder en ook dit meer was weer erg schoon. Wat een heerlijk land is dit toch.
Die avond hebben we een heerlijke maaltijd gekregen van de eigenaar (een 87 jaar oude man die dit elke avond doet. Hij is de nachtmerrie van de buschauffeurs: ze hopen allemaal dat hij niet sterft op het moment dat het HUN avond is). Het werd een prachtige avond. Helaas had onze uitdossing was onze uitdossing niet aan de winnende hand...

Op 12 februari gingen we door naar Franz Jozef. Dit plaatsje is wereldberoemd om zijn Gletsjer. Deze is namelijk eenvoudig bereikbaar en mond uit in het regenwoud. Die middag kregen we instructies over wat we wel en niet mee moesten brengen en hoe het verder allemaal ging. De volgende dag gingen we zelf namelijk een hele dag die kant op.
We moesten ons op 13 februari om half 8 melden. Ik zat met de jongens in dezelfde groep en vond het prachtig om dit met hun te doen. De ervaring is overweldigend. Een gletsjer ontstaat door sneeuwval. Door de zwaartekracht komt het ijs, in dit geval na 60 a 70 jaar, naar beneden. Door de opwarming van de aarde is hij de laatste jaren behoorlijk geslonken, maar het zal nog wel een tijdje duren voordat hij is verdwenen.
We zijn in de kleine, natuurlijke grot geweest, zijn bij hoge ijswanden (15 meter hoog) langsgelopen en hebben in een put van meer dan 30 meter diep gekeken. Aan het einde van de dag waren we kapot maar: we konden gratis gebruik maken van de hotpools in Franz Josef. Een welkome ontspanning.
Na de tijd hebben we een klein drankje gedaan in onze geweldige kamer met nabij gelegen jacuzzi. Het leven van een backpacker is niet altijd even zwaar.

14 februari gingen we door naar Wanaka. Onderweg kwamen we bij een zogenaamd 'mirror lake'. Het water is er zo stil dat het als een spiegel werkt: mooie foto's wederom. Onderweg vond de airco het wel welletjes. Binnen no time was het bloedheet in de bus en Gary, onze buschauffeur startte de bus opnieuw. Naja, dat was het idee. De bus dacht er anders over. Wij eruit, half in de veronderstelling dat het een grap was, half een beetje benauwd. We hadden geen bereik met de mobiele telefoon en Gary lachte wat nerveus. Het plan was uiteindelijk om de bus te duwen, bergafwaarts wel te verstaan. Dus wij met zijn allen erachter en duwen als een wilde. De bus deed het uiteindelijk weer en wij konden onze reis vervolgen, helaas nog steeds zonder airco. Wanaka is een schilderachtig plaatsje aan een meer. Een erg koud meer maar wederom kraak helder. Manuel, Julie, Sine Suhr en ik bleven hier een extra nachtje en hebben een heerlijke dag aan het meer door gebracht.

15 februari was het tijd om door te gaan naar Queenstown: the adventure capital of the world. Aldus de locals. Je kunt hier skydiven, bungeejumpen, raften, bungee swingen enzovoorts. De jongens gingen de volgende dag, 16 februari, bungeejumpen. Ik helaas (nog niet). Ik ga waarschijnlijk in Zuid Afrika: veel goedkoper en hoger. Helaas kon ik ook niet kijken omdat ook dat zo'n 35 euro koste. Erg jammer maar er was genoeg te zien en te doen in Queenstown. Een mooie wandeling is nooit verkeerd, vooral hier!

17 februari gingen we naar het mooie Milfords Sound. Ik blijf hier een nachtje slapen met Manuel. Toen we hier aankwamen hebben we een boottocht gedaan. Het is hier zo mooi. Ik kreeg lord of the rings achtige gevoelens met 150 foto's als gevolg. Het water is helder blauw, grote, stijle rotsen gaan recht omhoog en zijn groen. Ze worden hier en daar onderbroken door een waterval. S'avonds hadden we zin in de meegenomen sandwiches. De vraag was alleen wie van ons beiden de foodbag had meegenomen: geen van beide. Die lag nog keurig in de bus. Gelukkig konden we pasta kopen en had iemand wat saus te leen. We hebben het overleefd.

18 februari regende het. Dat was erg jammer, te meer omdat er ook een dichte mist hing. Onze grote wandeling skipten we om deze reden en we maakten een paar kleine uitstapjes met warme chocolade melk als beloning. S'middags ontmoeten we de buschauffeur van de vorige dag weer: hij had onze foodbag nog. De held!

19 februari was de dag van afscheid. We hadden de Deense jongens al vaarwel gezegd in Milford Sounds, nu was het de beurt aan de overige lui. Ik heb er zo'n hekel aan. Gelukkig zie ik een heel aantal van hen weer terug in Auckland:D
Die middag zijn we (nog steeds Manuel en ik) naar de top van de heuvel gegaan. Manuel had een voucher voor soort van gratis rodel ritje dus die moest gebruikt worden. Mooi uitzicht en een hilarische middag was het gevolg.

Op 20 februari zijn we met de bus terug gegaan naar Christchurch. Onderweg hebben we geluncht Lake Tekapo, met uitzicht op de MT Cook. Weer zo verschrikkelijk mooi! S'avonds hebben Manuel en ik een biertje gedaan in het cafe. Dit was onze laatste avond samen en we hebben een erg leuke tijd gehad. Hij woont in Zwitserland vlakbij omke Jelle, dus de kans is erg groot dat ik hem in de toekomst nog even ga opzoeken!

Vanochtend moest ik er vroeg uit, ik vloog namelijk om half 10 naar Auckland. Vanuit hier doe ik het noorder eiland en over een een kleine 2 weken zal ik hier weer terug komen. Ik heb er zin in!

Jullie zullen begrijpen dat ik me nog steeds uitstekend vermaak en volop geniet. Ik hoop dat het jullie allen goed gaat en het is toch wel jammer dat hij niet is doorgegaan (het ijs in Franz Josef zou genoeg zijn geweest;)).


Groeten uit het overweldigende Nieuw Zeeland,

Julbert

Ps
Helaas lukt het me niet om filmpjes online te zetten op dewebsite dus hieronder een aantal leuke links. Het is een mooie impressie van de reis door zo Azië. Het laatste filmpje volgt nog!

http://www.youtube.com/watch?v=LgiIou2BsRw&sns=em

http://www.youtube.com/watch?v=blCrv-EXy6Y&sns=em

http://www.youtube.com/watch?v=qrr6-ddS430&sns=em

Reacties

Reacties

Gerda

Hej Alde!

Jeejh wat heb jij het toch goed als backpacker!! En het "Lord of the Rings"gevoel dus al, super :) Zal nu snel de foto's even bekijken! Heel veel plezier weer op het noorder eiland maar dat zal wel lukken, zo te lezen vermaak je je prima!

Groetjes

Jolanda

Hoi hoi!

wow wat een landschap. Ben wel onder de indruk moet ik zeggen. Dat lord of de rings gevoel lijkt mij ook wel wat! Zo te zien en te lezen heb je het erg naar je zin daar en met je nieuwe matties!

groetnis:)

Rudy Herrema en Alie Bos

Heey Julbert!

Ik ha krekt dyn letste ferhaal even lesen! En de foto's sjoen! Echt super mooi!
Super dost die sa goed fermakkest!
Geniet der fan!

Groetsjes ut Harns!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!