Hallo mensen! Hier dan eindelijk weer een berichtje van mij. Ik zou hier bijna neerzetten: ons. Zo automatisch gaat dat dan.  In ieder geval: ik zit op dit moment in het geweldige Nieuw Zeeland. Terwijl ik hier zo'n beetje verbrand als ik te lang in de zon zit, verwachten jullie dat HIJ komen zal. Tsja, je kan niet alles hebben;) Goed, waar waren we gebleven. Volgens mij was dit op vrijdag 27 januari.  Die dag hebben we een mooie dag gehad. We stonden op tijd op om naar het Royal Palace te gaan. Dit zou een van de mooiste attracties van Bangkok moeten zijn. Toen we daar eenmaal aankwamen wisten we wat het sowieso was: druk. We konden over de koppen lopen. Daarbij kwam nog dat de entreekaartjes ook nog erg duur waren. Aangezien we ook al naar het aquarium gingen (ze mocht kiezen tussen Madame Tusauds en het aquarium) besloten we dan maar naar het nationaal museum te gaan. Veel minder toeristisch en ook veel minder mooi. We waren beide erg melig en daardoor werd het toch wel erg leuk. Nadat we ons lunch vlakbij Kaosan road zijn we terug gegaan om ons klaar te maken voor het Aquarium! Het aquarium was erg mooi en we hebben zo'n beetje alles gezien wat er onder water te zien valt. Het was compleet met glazentunnel, haaien, souvenirshop en tuktuk. Kortom een mooie laatste dag, al zeg ik het zelf. Zaterdag 28 januari was het vroeg op staan. Het moest er een keer van komen en dit was het moment: Gerda ging naar huis. En niet alleen zij maar ook de beide fietsen gingen mee. Uiteraard kon ze dit niet alleen sjouwen dus ik besloot mee te gaan naar het vliegveld;) Het was een heel gehannes om de fietsen, de bagage en Gerda op het vliegveld te krijgen, maar uiteindelijk hebben we dat toch gered. We waren verschrikkelijk blij toen we hoorden dat alles goed was en dat we slechts 160 euro hoefden te betalen (het hoofdkantoor in Moskou rekende ons het dubbele voor).  Bakje? Ja, toch nog maar even een bakje doen. Heerlijk bakje cappuccino gehad. Toen was het echt tijd voor Gerda om door de poortjes te gaan. Na een stevige knuffel ging ze dan. Voor degenen die het nog niet weten: alles is goed gegaan en de geruchten gaan dat Gerda zelfs alweer op de ijzers is gesignaleerd.  Mijn eigen vliegtuig vertrok op 1 februari naar Nieuw Zeeland, Christchurch om precies te zien. Ik had dus nog 3 dagen om dingen te regelen. Helaas hadden wij een behoorlijk productief weekje gehad dus er viel niet zoveel meer te regelen. Wel heb ik mijn geliefde camera weten te laten maken. Op een onbewaakt ogenblik was deze namelijk gevallen en het pinnetje dat de flits naar beneden houd was afgebroken. Niet heel erg maar wel lastig. Overal gehoord: duurt sowieso 2 a 3 weken. Toen kreeg ik de tip om naar het Nikon service center te gaan. Dat was een gouden  greep. In een enorm gebouw (Empire tower) moest ik naar de 45ste etage. Gelukkig hadden ze een lift. Eenmaal daar vertelden ze me dat het 2 dagen zou duren. Precies goed:D Ook dat was weer geregeld.  Verder die dagen lekker rustig aan gedaan. Op woensdag 1 februari was het dan eindelijk zover: de reis ging door naar NZ. Onderweg sprak ik al met verscheidene Kiwi's (bijnaam voor Nieuw Zeelanders) waardoor ik al behoorlijk enthousiast werd. Na een vlucht van circa 14 uren kwam ik dan eindelijk in aan op donderdag 2 februari. Mijn eerst indruk was: KOUD! Het was maar 15 graden en dat was toch wat anders dan de 25 + graden in Bangkok.  Christchurch is de grootste stad van het zuider eiland. Zoals veel van jullie misschien weten is het vorig jaar getroffen door een aardbeving (en nog vele naschokken). Dit heeft een behoorlijk effect gehad op de stad. Het centrum is nog steeds gesloten voor publiek. De oude kathedraal is bijna geheel ingestort en het is werkelijk een doolhof om van a naar b te komen. Ik had een bus naar het stadscentrum genomen. Eenmaal daar vroeg ik de weg naar mijn hostel. De vrouw en haar dochter wezen me vriendelijk de weg. Maar het was wel een eind lopen zeiden ze. Of ik niet even met hen mee wou rijden? Nou, ehm, ja! Het was verschrikkelijk lief. Wat een goede tweede indruk;)  Op vrijdag 3 februari heb ik gebruik gemaakt van de fietsen die aangeboden waren. Nadat ik even de ramptoerist heb uitgehangen en foto's had gemaakt van half ingestorte huizen die afgebroken werden, belande ik in de, nog intact zijnde, botanical gardens. Wat direct opviel was de helderheid van het water. Dat zie je hier overwal. Zelfs in de stadswateren kun je nog gewoon tot de bodem kijken. Dat is weer eens wat anders dan de Arummervaart;) Hier ontmoete ik Plam, ze komt uit Bulgarije en we zouden elkaar later weer tegen komen onderweg.  Op 4 februari heb ik mijn vervoer maar eens geregeld. De keuze is gevallen op "the Kiwiexperience". Zij hadden verre weg de beste deal om heel NZ door te cruisen. In 20 dagen kun je heel het land zien. Prima! Daarna ben ik naar Sumner gegaan, een mooi plaatsje aan de kust. Helaas was het nog steeds koud en er was verder niet zoveel te zien. Maar weer in de warme bus terug. Op 5 februari stond ik te popelen om de bus te pakken naar Kaguero. Dit ligt ten noorden van Christchurch. De bus zou mij om 14uur op pikken dus ik had nog zat tijd om even een filmpje te kijken met een Chinese reiziger. Uiteindelijk heeft hij mij naar het busstation gebracht. Enorm aardig! Bij de bushalte ontmoette ik een aantal leuke mensen. In de bus heb ik mijn Ipad maar eens tevoorschijn gehaald en hebben we een potje Monopoly gespeeld. Helaas, dit keer tweede.  Kaguero was een mooi plaatsje aan de zee waar je ook met wilde dolfijnen kon zwemmen. Aangezien het erg prijzig was (100 euro) heb ik die kans maar laten varen. Wellicht dat die kans zich nog eens op Curacao voor gaat doen. 6 februari hadden we een lange dag in de bus voor de boeg. We gingen namelijk naar het Abel Tasmanpark, naja naar het nabij gelegen Kaiteiriteiri. Hier sliep ik in een hostel aan de zee. Heerlijk en helemaal nu de zon meer begon te schijnen. Die avond hebben een paar jongens en ik een heerlijke duik genomen in de koude zee.  Voor gister was heerlijk weer voorspeld. En dat werd het ook. Plam, die ik eerder in Christchurch had ontmoet, en ik besloten een wandeling te maken door het nationale park. Het was geweldig. Ik zal proberen binnenkort de foto's op de website te plaatsen. Maar bijna alle foto's zien eruit als op een vakantiekaart. Onvoorstelbaar mooi. We hebben uiteindelijk zo'n 10 kilometer gelopen en hebben op diverse, prachtige stranden gelegen. Wat een geweldig leven.  Vandaag (8 februari) zijn de anderen alweer vertrokken naar het volgende plaatsje. Eerst nog wel even met zijn allen een wandeling gemaakt door de heuvels. Prachtig! Verder heb ik lekker op het strand gelegen en genoten van de nog steeds warme zon. Een heerlijk leven! Dat was het voor eerst. Nog even een korte impressie van de dingen die ik binnenkort ga doen: - raften - gletsjer beklimmen - mount doom (Lord of the Rings) beklimmen - bungeejump (?) - genieten - heit en mem opzoeken op Curacao Geniet van het koude weer en laten we hopen op een elfstedentocht! Groeten, Julbert